نظریه شکار جادوگر کلید تحلیل برخی رخدادهای اجتماعی
جادو در مباحث مختلف علوم اجتماعی، به ویژه انسان شناسی موضوعی مورد توجه و بعضاً مورد چالش بوده است.
مخصوصاً ارتباط این پدیده با سنت، دین، ساختار اجتماعی، محیط و پدیده هایی از این قبیل موضوعی جذاب است.
علاوه بر این بخش مهمی از کودکان در زمان های گذشته و حال در قسمتی از زندگی روزمره خود با مفاهیمی از جادو و جادو گری سروکار داشته اند و قصه ها و داستان هایی در این زمینه شنیده اند.
علاوه بر این، در بخشی از خاطرات جوامع ابتدایی نحوه برخورد با جادوگران نیز درج شده است، که یکی از این خاطرات پدیده شکار جادوگر یا کشتن جادوگر است.
شکار و کشتن جادوگر زمانی رخ می دهد که شوربختی به یک جامعه روی آورده و جامعه سنتی با توجه به نوع تحلیلی که از رویدادها دارد، اتفاقات بد را ناشی از فعالیت های جادوگران قبیله و راه حل را کشتن جادوگر می داند.
ظاهراً شباهتی هم بین شکار جادوگر و قربانی کردن می توان دید.
قربانی کردن هم رسمی برای چرخش سمت و سوی بلا یا دفع قضا و قدر شوم محسوب می شود.
از این دید، جادوگر و قربانی بلاگردان های اجتماعی هستند.
با تغییر در نوع زندگی اجتماعی ظاهراً این رسم در جامعه جدید نیز به نحوی ادامه یافته است.
تقریباً در هر رخداد اجتماعی نامیمون تقصیر به گردن کارگزاری خاص انداخته می شود.
در بحران های اقتصادی افرادی که در بازار یا تولید یا توزیع فعالیت های شیطانی دارند، در رخدادهای اجتماعی جریان های منحرف، در رخدادهای سیاسی دشمن و در رخدادهای فرهنگی بیگانگان نقش جادوگر جوامع سنتی را بازی می کنند و شکار این عوامل زمینه ساز بازگشت شرایط تعادل به سیستم تعبیر می شود.
بسیار جالب و آموزنده بود. تشکر