روال معمول، در جلسات و میزگردها آن است که سوالی پرسیده شود و جامعه شناس آن را پاسخ دهد.
روزنامه نگاری با جامعه شناس تماس می گیرد و سوالاتی را طرح می کند و جامعه شناس پاسخ می دهد.
در محفلی با طرح سوالاتی از جامعه شناس خواسته می شود که به آنها پاسخ دهد.
یا وقتی خبری پخش می شود، بلافاصله جامعه شناس در مورد چند و چون آن پاسخ دهد.
و به همین ترتیب.
این روال، چنان جاافتاده می نماید که وقتی جامعه شناس برای کار و شغل نیز به محیطی وارد می شود، منتظر سوالاتی است که به آنها پاسخ دهد.
این روال، چنان عادی است که هنگامی که جامعه شناس در مصاحبه شغلی حضور پیدا می کند، انتظار سوالاتی را دارد که با پاسخ به آنها بتواند به شغلی دست پیدا کند.
این روال، چنان مرسوم است که حتی در میزهای فکر و جلسات تصمیم گیری نیز جامعه شناس دست خالی است و صرفاً گفته هایی را به استناد سوالات بیان می کند.
این روال، گواه آن است که جامعه شناسی هنوز در سطح نظری و معرفتی است و جامعه شناس نیز «زبان گفتاری» را به عنوان «ابزار اصلی» برای انتقال دانسته های اجتماعی به کار می گیرد.
ولی، وقت آن رسیده است که جامعه شناسی نیز مانند سایر علوم به بار بنشیند و ثمره و فایده به بار آورد.
زمان آن هست که جامعه شناسی کاربردی شود تا بتواند نقش خود را در ایجاد آسودگی زندگی ایفا نماید.
جامعه شناسی باید به میدان زندگی آید تا سروسامان دادن به امور را به انجام برساند.
برای این منظور، جامعه شناسی گام های زیادی را در پیش رو دارد که باید آنها را یک به یک به انجام برساند.
- الگوسازی برای فرایندها (مشارکت …)
- برنامه عملی برای خواسته ها (احترام، محبت …)
- طرح اجرایی برای اهداف (رشد، پرورش …)
- مسیریابی برای معنابخشی (لذت، خوشی …)
- ارائه مدل ها برای تصمیم گیری و انتخاب (مفاهیم، روابط …)
از جمله این موارد هستند که هر کدام شیوه ای در کاربردی شدن جامعه شناسی هستند.
ولی، برای شروع باید از اقدامی کوچک شروع کرد.
برای آغاز، عملی ساده و آسان لازم است.
برای حرکت به ابزاری اولیه احتیاج است.
دفترچه جامعه شناس همه این خصوصیات را دارد.
«دفترچه جامعه شناس» شامل چندین برگ است که روال کار جامعه شناس را تعیین می کند.
«دفترچه جامعه شناس» در هر صفحه به نکته ای اشاره دارد که به گفتگوی کاری جهت می دهد.
«دفترچه جامعه شناس» با ذکر عوامل کلیدی موجب دقت نظر جامعه شناس و یقین کارفرما به اوست.
نکته مهم آن است که «دفترچه جامعه شناس» باعث می شود که:
- جامعه شناس بداند از کجا آغاز کند و کجا پایان کارست.
- کارفرما بداند چه خواسته است و چگونه به آن می رسد.
«دفترچه جامعه شناس» را می توان به پرپوزال (یا طرح تحقیق)، تشبیه کرد.
وقتی پرپوزال نوشته می شود، استاد بر مبنای آن تشخیص می دهد که تحقیق قابل اجراست یا خیر؟
به همین منوال،
وقتی «دفترچه جامعه شناس» نوشته می شود، کاربردی بودن و پیاده سازی آن مشخص و قابل تایید یا رد می شود.
هم چنین، روند کار برای پیاده سازی روشن و آشکار در اختیار کارفرما قرار می گیرد و اطمینان از اجرای آن حاصل می شود.
در پایان یادآوری می شود که برای نوشتن آیتم های «دفترچه جامعه شناس» فرد لازم است کاملاً به اطلاعات نظری و تحقیقاتی مسلط باشد، هم چنان که دانشجو بدون داشتن اطلاعات، قادر به پُر کردن پرپوزال (یا طرح تحقیق)، نیست.
«دفترچه جامعه شناس» این امکان را می دهد که «آنچه خواسته می شود» را به صورت ««طرحی» برای «اجرا» در اختیار کارفرما قرار داد تا اطمینان از پیاده سازی بدست آید.
«دفترچه جامعه شناس» دو بخش دارد:
الف– بخش اول شامل تشریح هر یک از آیتم ها و موارد به صورت آموزشی و با ذکر مثال، به منظور راهنمایی در پُر کردن «دفترچه جامعه شناس» می باشد.
ب– بخش دوم فقط ذکر آیتم ها را در صفحات جداگانه دربرمی گیرد که برای استفاده در جلسات کاری است.
این دفترچه با کلیک روی دکمه زیر با عنوان «دفترچه» در اختیار شماست.
