زندگی مینی‌مال یعنی داشتنی های مهم و ضروری و کم کردن های چیزهای اضافی (تقلیل گرایی مثبت).
خیلی از کسانی که می‌خواهند این سبک زندگی را از همان ابتدا رد کنند، می‌گویند که مینی‌مالیست بودن یعنی نباید خانه و ماشین و تلویزیون داشته باشی.
یا مثلاً بعضی‌ها می‌گویند که مینی‌مالیست بودن یعنی تعداد وسایلی که داری خیلی باید کم باشد.
درواقع، زندگی مینی‌مال هیچ‌کدام از این‌ها نیست.
اما، اگر هدف شما رسیدن به این موارد باشد، مینی‌مالیست بودن می‌تواند کمک‌تان کند.
مینی‌مالیسم روشی و ابزاری است که شما را به حس رهایی می‌رساند؛ رهایی از نگرانی و اضطراب هرروزه، از افسردگی و از فرهنگ مصرفی که همه‌مان گرفتارش شده‌ایم.
خریدن و داشتن، به خودی خود بد نیستند.
اما به نظر می‌رسد، با تزریق نیاز کاذب به داشتن در زندگی‌های امروز، این داشتن‌ها بیش از حد برایمان مهم شده‌اند.
این‌قدر مهم که سلامتی، روابط انسانی، علایق و رشد و توسعه‌ی فردی‌مان را به راحتی فدایشان می‌کنیم.
پیامد چنین حالتی فرسایش سرمایه اجتماعی خواهد بود.
یک لحظه فکر کنید، شاید با من موافق باشید.
مینی‌مالیسم به ما نمی‌گوید که به دنبال داشتن شغل و خرید خانه و ماشین و چیزهای دیگر نروید.
بل‌که به ما اجازه می‌دهد تا آگاهانه انتخاب کنیم و وقت و انرژی و پول‌مان را صرف چیزهایی بکنیم که واقعاً اهمیت دارند.
تعریف ساده مینی‌مالیسم :
مینی‌مالیسم ابزاری است که ما را از شر چیزهای اضافه رها می‌کند و جا را برای چیزهایی باز می‌کند که واقعاً مهم‌اند و به آن‌ها نیازداریم تا بتوانیم به شادی، حس خوش‌بختی و رهایی واقعی برسیم.
در واقع هرچه‌قدر که چیزهای اضافه را از زندگی مان حذف کنیم، بیش‌تر به سمت زندگی مینی‌مال پیش رفته‌ایم.
کارکردهای زندگی مینی مال:
برای چیزهایی که واقعاً مهم‌اند (مثلا خانواده و دوستان) جا باز می کند.
با کم کردن ولع و دغدغه داشتن، آزادی و آرامش بیش‌تری به ما می‌دهد.
با کاهش استرس، ریسک ضربه خوردن سلامتی مان را کاهش می‌دهد.
برای انجام کارهایی که دوست داریم (سرگرمی، هنر، امور معنوی، ورزش و…) وقت ایجاد می‌کند.
با کاهش میزان ترس از شکست، حس شادی و رهایی به ما می‌دهد.
به مرور زمان، اعتماد به نفس ما را افزایش داده و احساس ارزشمندی بیشری خواهیم کرد.
درود بیکران
خیلی عالی توضیح دادید. مختصر و مفید.