حرفه و شغل به صورت های گوناگون انجام می گیرند که دو نوع رایج و متداول دارد.
الف) کارمندی؛
این سبک شغلی، رده های مختلف از رده های عالی رتبه وزارت و مدیریت تا خدمات جزء را شامل می شود.
ولی، فصل مشترک بین آنها، شیوه پرداختن به شغل می باشد که با استخدام شدن آغاز می شود و با بازنشستگی یا اخراج به پایان می رسد.
ب) صاحبان مشاغل آزاد؛
تمام مالکان کارهای مغازه داری و صاحبان شرکت ها در این رده قرار می گیرند.
صاحبان این مشاغل برای خود کار می کنند و تمام سود و ضرر حاصل از کار نیز به خودشان تعلق دارد.
جامعه شناس حرفه ای که می خواهد قوانین اجتماعی را در فضاهای جمعی به اجرا بگذارد.
جامعه شناس حرفه ای که در نظر دارد اهداف جمعی را با رفتارهای اجتماعی تحقق بخشد.
جامعه شناس حرفه ای که می کوشد آسیب ها را با ساختن سرمایه های اجتماعی حل و فصل کند.
می داند
می داند
می داند
استخدام شدن و صِرف دل خوش کردن به آموزش و تحقیق کافی نیست.
کارمند بودن و صِرف انجام هر چند با جان و دل، به وظایف علمی کافی نیست.
حقوق بگیر بودن و دستور اجرا کردن و دعوت به علم آموزی نیز کافی نیست.
جامعه شناس حرفه ای می خواهد دنیای اجتماعی را در اختیار مردم بگذارد.
جامعه شناس حرفه ای قصد دارد رهایی اجتماعی را برای مردم بیافریند.
جامعه شناس حرفه ای می خواهد بالندگی جمعی را به دست مردم بدهد.
به این ترتیب، جامعه شناس حرفه ای اهداف بزرگ و والایی دارد که در مشاغل رایج و عادی نمی گنجد.1 . . .
این مقاله محدود برای اعضای ویژه می باشد
با تهیه اشتراک به این مطلب دسترسی خواهید داشت
