میدان؛ مانند سایر مفاهیم دارای تعاریف گوناگون است که میان همه آنان یک ویژگی مشترک دیده می شود و آن «کشش و جاذبه» است.
میدان هر چه که باشد، از نیرویی برخوردار است که موجب ربایش می گردد.
مانند میدان معناطیسی که براده آهن به محض قرار گرفتن در آن، جذب می شود.
بنابراین، میدان یعنی فضایی که از نیروی جذب و ربایش برخوردار است.
برندها و مارک های تجاری در واقع، نوعی «میدان» هستند.
چون خریداران با دیدن علامت برند، اختیار از کف داده و اقدام به خرید می نمایند.
این امر، به خصوص در زمان سردرگمی، بلاتکلیفی، شرایط ابهام و پیچیده، بسیار خطیر و تعیین کننده است.
تصور کنید برای امر ساده ای چون خرید در فروشگاه هستید و از دیدن تنوع ها، زرق و برق کالاها، مستأصل شده و نمی دانید چه بخرید؟
ناگهان با دیدن یک برند، همه چیز روشن و دقیق می نماید و خرید انجام می شود.
«میدان ها» وجودی آشکار و پنهان در زندگی دارند و در فراز و نشیب های زندگی نقش آفرینی می کنند.
میدان ها همچون طبیعت، آدمی را در برگرفته اند و گریزی از آن ها نیست.
زندگی در احاطه میدان ها است و انسان همه جا با آن ها روبروست.
نکته قابل توجه اینجاست که افراد در بیشتر مواقع متوجه «میدان ها» نیستند.
لذا، قبل از هر کاری لازم است از خود بپرسیم: در کجا هستیم؟
به این معنا که در کدام میدان قرار داریم؟
در این راستا، یکی از میدان های مهم «میدان فکر» است.
با افکار، اندیشه، ذهنیت چه کسانی می اندیشیم.
با پارادایم ها و الگوهای ذهنی چه کسانی تفکر می کنیم؟
با اصول فکری و قوانین ذهنی چه افراد یا گروه هایی به فکر و تفکر خود سر و سامان می دهیم؟ …
آیا هیچ وقت فکر کرده ایم که ادیسون در مواجه با مشکل، چگونه فکر می کرد و چگونه راه حل پیدا می کرد؟ یا ناخودآگاه در میدان فکری پدر و مادر ….
آیا هیچ وقت نگاه کرده ایم، ببینیم کسانی که جایزه نوبل گرفته اند، چطور اندیشه و ذهن خود را پرورش داده اند؟ یا همچون دوستان خویش …
آیا به افکار درشت و ریزی که بزرگان علم با آن دست و پنجه نرم کرده اند، اندیشیده ایم؟ یا همچون همکلاسی ها …
آیا به رهبران فکری و اندیشه های بزرگ آنان فکر کرده ایم که چگونه به افکار تحول برانگیز رسیده اند؟ یا همچون همکاران …
و بسیاری نمونه های دیگری از این دست که «میدان فکر» را آشکار و هویدا می کنند.
شمارش تعداد تصمیمات درست یا چپ و چوله می تواند نشانی از کم و کیف، «میدان فکر» را برای ما روشن کند.
افکار و اندیشه هایی که ما را به سوی زیبایی حیات کشانده اند یا داده های فکری که بر سیاهی و سختی زندگی می کوبند.
افکار و اندیشه هایی که ما را به دنیای بزرگی از عظمت و شکوه جذب می کنند یا بینش هایی که حاوی مصایب و مشکلات هستند.
افکار و اندیشه هایی که ما را به راه روشن زندگی می برند یا معرفت هایی که راه گم کرده را تداعی و بازخوانی می کنند.
در کدام «میدان فکر» یا «میدان های فکر» قرار داریم؟
به خصوص در شرایط بی ثباتی، تزلزل، اضطرار … و زمانی که با فراز و نشیب های متفاوت دست و پنجه نرم می کنیم که نیازمند تصمیم گیری، انتخاب و گزینش است.
سوالی است که با پاسخ به آن می توان به تصمیمات چپ و چوله پایان داد و جذب افکار و تصمیمات درست گردید.
