در امتداد کارکرد گروه های مرجع، مقوله مهم دیگری به نام «هویت» وجود دارد
سه عرصه معنابخشی زندگی «ارزش ها – ایدئولوژی – اخلاقیات» به نوعی خود را در «هویت» بازمی یابد.
هویت یعنی کیستی و چیستی.
که هستم؟ چه هستم؟ سوالاتی است که پاسخ به آنها هویت را آشکار می کند.
هویت به دو نوع فردی و جمعی تقسیم می شود که هویت فردی دارای ابعاد جسمی، استعداد، هوش ... است و هویت جمعی شامل اقسام هویت شغلی، هویت قومی، هویت دینی، هویت جنسی ... می باشد.
مبرهن است که ابعاد و اقسام هویت، بخشی یا جزئی از سه عرصه معنابخشی «ارزش ها – ایدئولوژی – اخلاقیات» را شامل می شوند. اما آنچه مهم است که هویت با «معنابخشی» گره می خورد.
که هستم؟ چه هستم؟ به دنبال پاسخی برای «معنا دادن» فرد و «معنا کردن» فرد می باشند.
برای درک جایگاه هویت در «جمع» باید به این نکته اشاره کرد که آنچه فرد را به افراد دیگر، گروه ها را به یکدیگر ... گره می زند و آنها را در راستای اهداف «جمع» بسیج می کند، «هویت» است.
هویت (چه فردی و چه جمعی)، با معنادهی به فرد، او را در کنار دیگران و برای دیگران قرار می دهد.
مثال:
یک مسلمان در پیوند با سایر مسلمانان قرار می گیرد
یک پزشک در ارتباط با پزشکان است
یک زن خود را در کنار زنان دیگر می بیند
یک سیاه جدای از سایر سیاهان نیست
یک ژاپنی ... تعلق خاطر به هموطن خود دارد
یک هنرمند خود را با جزئی از هنر و هنرمندان می پندارد
و ...
مثال های بالا، پیوند و وابستگی که با معنابخشی توسط هویت ایجاد می شود را نشان می دهد. 1 . . .
این مقاله محدود برای اعضای ویژه می باشد
با تهیه اشتراک به این مطلب دسترسی خواهید داشت
