زندگی اسلایسی (برشی) یا واقعی
ساخت یابی زندگی به سبک سلبریتی!
برجسته سازی زندگی های برش داده و نمادین خود در شبکه های مجازی.
زندگی اسلایسی چرا و چگونه؟ پیامدها و چالش ها.
احساس نیاز به دیده شدن:
انسان ها به تایید گرفتن (مقبولیت اجتماعی) نیازمندند و شبکه های اجتماعی بستر مناسبی را برای ارضای این نیاز انسان به وجود آورده است.
اگر چه امروز بیشتر به جای شرکت کردن در مهمانی ها و دورهمی های نزدیک، فرسنگ ها دورتر، زندگی اسلایسی دیگران را مشاهده می کنیم.
دوستان مجازی ما از مهمانی های شیک، رستوران های لوکس و سفر لاکچری و فانتزی های خود عکس می گیرند و آن را با ادبیاتی غلوآمیز با ما به اشتراک می گذارند و ما همواره فکر می کنیم، تنها زندگی ماست که دچار ملال و اندوه می شود و خود را غمگین تر می سازیم.
افراد از شکست ها و ناکامی های خود یا نمی گویند یا کمتر می گویند.
انسان ها به طور تاریخی تمایل ندارند غم ها و ضعف هایشان را به نمایش بگذارند.
بنابراین، سعی می کنند داشته هایشان را آشکارتر و پررنگ تر نشان دهند .
افراد معمولاً غم ها و غصه هایشان را با ما به اشتراک نمی گذارند!
دعواهای خانوادگی شان را پنهان می کنند.
وام ها و قرض هایشان را در تنهایی پرداخت می کنند و هیچ عکسی از آن نمی گیرند.
هیچ صحبتی از حسرت هایی که می خورند و یا زجرهایی که می کشند، نمی کنند .
زندگی اسلایسی باعث می شود ما از داشته هایمان کمتر لذت ببریم.
همه ما در زندگی چیزهایی داریم و در مقابل چیزهای دیگری را نداریم.
ما با مشاهده زندگی اسلایسی دیگران و مقایسه آن با زندگی خود، دچار حسرت و ناکامی خواهیم شد.
ما با دیدن زندگی اسلایسی دیگران، تنها همان اسلایس هایی را می بینیم که آن ها تمایل داشته اند برای ما آشکار کنند، نه آن چیزی که در واقعیت و به صورت کامل وجود دارد.
برجسته سازی بخش و برشی از زندگی خود:
اگر چه همه انسان ها لحظات شاد بسیاری را در طول زندگی خود تجربه می کنند و تمایل دارند این تجربه زیسته را با دیگران سهیم شوند.
اما آن چه ما از زندگی افراد در فضای مجازی می بینیم، تنها همین بخش است نه کل آن.
ممکن است ما تصور کنیم زندگی عاطفی و شخصی آنان هیچ چالشی ندارد.
دیدن زندگی اسلایسی می تواند در زندگی ما اختلال ایجاد کند.
افراد شبکه اجتماعی، معمولاً جشن ها، هدایا، احساسات خوب، آغوش ها و بوسه های خود را نشان می دهند و اشک ها، تضادها، ناراحتی ها و بغض های خود را در دل خود پنهان می کنند و ما در زمان هایی که غم و اندوه را تجربه می کنیم با دیدن زندگی اسلایسی دیگران، دچار اندوه بیشتری می شویم.
فرجام سخن
این نوع برش از زندگی و برجسته سازی باعث دگرگونی در سبک و استایل زندگی روزمره شده و می تواند هم روی بودن و شدن ما تاثیر ژرفی بگذارد.
مانند؛ سفرهای سرشار از سلامتی دیگران را می بینیم ودیگر یک شاخه گل ما را عاشق نمی سازد، زیرا دسته گل های بزرگ گل سرخ دیگران را با آن مقایسه می کنیم.
ما حتی نمی توانیم از دریافت هدایای کوچک ابراز خوشحالی و سرور کنیم، چرا که به انگشترهای برلیان و الماس دیگران فکر می کنیم.
اگر چه همه اینها نمادهایی از یک زندگی شیرین و زیباست، اما همه اینها تنها بخشی است از یک زندگی اسلایسی، نه همه آن…