در جامعه هر روز که از در خانه برون می آییم و مشکل و مسئله ای جلوی چشم خود می بینیم، اغلب به مقصر کردن دیگران و شرایط موجود می پردازیم
و یا بدبختی هایی که حاصل انتخاب خودمان است، قبول نداریم حتی این را قبول نداریم که؛
اگر ما روز به روز چاق تر می شویم، مشکل از شکلات و شیرینی نیست!
مشکل از خود ماست که در خوردن این گونه مواد غذایی و شیرینی ها حریم اعتدال را رعایت نمی کنیم.
ولی باید بدانیم که ما انسان مصنوعی نیستیم که فقط با نیروی بیرونی دیگران کنترل شویم.
یعنی کارهایی که از ما سر می زند به دلیل وقایع و شرایط بیرونی نیست، بلکه انسانی دارای قوه تفکر و تعقل که دارای حق انتخاب و تمیز و تفکر خلاقانه هستیم که می توانیم با بکارگیری راهکارهای درست حتی شرایط اجتماعی موجود را نیز تغییر دهیم.
یعنی بخش مهمی از انگیزه رفتار ما در درون ماست.
بنابراین، باید نظریه کنترل را بیاموزیم و در زندگی خود بکار گیریم و به جای سرزنش وجود مشکل، و مقصر دانستن شرایط و گلایه های بی فایده سر و وضع خود را سامان بدهیم و در مقابل آیینه قرار گرفته و وضع خود را مرتب سازیم.
یعنی از خودمان شروع کنیم و این بدان معنی است که اصلاح جامعه و پیشگیری از بروز مسائل و مشکلات در گرو اصلاح افراد جامعه است.
اگر چه شرایط و عوامل مهم است، اما ما انسان هستیم و دارای انگیزه های درونی و این انگیزه های درونی مسیر پیشرفت را برایمان ترسیم می کند.
