چارچوب اصلی کنشگری رسانه ای را چه کانون هایی تعیین می کنند؟
چه کسانی به محتوی رسانه ها سمت و سو می دهند؟
سوگیری اصلی رسانه ها و سیاست گذاری آنها را باید در فلسفه و روابط قدرت سیاسی حاکم بر جامعه جستجو کرد.
سیاست های اصلی رسانه ها را کارکنان رسانه ها تعیین نمی کنند، نیروهای سازمان های رسانه سطح آشکار رسانه ها هستند.
سطح پنهان رسانه ها کسانی هستند که رسانه ها را چارچوب بندی می کنند و البته کنترل جامعه را در دست دارند.
قدرت حاکم با تعیین جهت گیری های اصلی در واقع از رسانه ها به عنوان پُلی برای تحقق منویات خود استفاده می کند.
اقتصاد سیاسی و به تعبیری هزینه و فایده سیاسی، منطق انتشار تولیدات رسانه ای را تعیین می کند و سوگیری های رسانه ای را باید در روابط اجتماعی و زور آزمایی کانون های قدرت جامعه جستجو کرد.
رسانه ها دروازه کنترل اطلاعات،کنش گری سیاسی و کنترل شهروندان بوده و کنترل جامعه بدون دروازه سازی رسانه ای میسر نیست.
با الهام از نظریه تحلیل میدان نیرو کورت لوین، برآیند کنش گری دو دسته نیروهای پیش برنده و بازدارنده جامعه نقطه تعادل و تکلیف نهایی چگونگی مدیریت محتوی رسانه ها و سطح رفتار کنشگران رسانه ای را تعیین می کند.
پنجاه سال پیش «زد باس» مبدع نظریه دو مرحله ای دروازه بانی اخبار در مقاله “پالایش مفهوم دروازه بانی” نوشت:
گزارشگران، نویسندگان و دبیران محلی به مواد خام خبری نزدیک تر هستند (مرحله اول)، حال آنکه سردبیران، نسخه خــوان ها، مترجمان و .. در فـاصله دورتری قرار دارند (مرحله دوم)، امــــا در عوض به کانون های قدرت نزدیک ترند.
