علمی توصیفی

رسانه و مرجعیت خبری

مرجعیت خبری یکی از مفاهیم اساسی در حوزه رسانه‌ای و ژورنالیسم است. رسانه‌ای می‌تواند به مرجعیت خبری تبدیل شود که دارای شرایطی باشد و مهم‌ترین این شرایط به قرار زیر است:

 1- توجه جدی به ارزش‌ها و ویژگی‌های خبر: در این زمینه می‌توان به چند محور اساسی اشاره کرد:

(الف) شفافیت: شفافیت فقط یک امر درون خبری نیست. به‌هیچ‌وجه هم فقط دقت در ادبیات و زبان خبر نیست، بلکه فراتر از آن شفافیت،‌ توجه به جامعیت خبر و عدم سوگیری و بیان واقعی یک حادثه است. این مساله اهمیت زیادی در مرجعیت خبری دارد.

(ب) درستی و صحت خبر: درستی خبر نه تنها گزارش واقعی خبر است بلکه فراتر از آن باید دارای جامعیت، دقت، واقعی بودن منبع، ذکر منبع و امثالهم باشد.

(ج) تازگی خبر: این ویژگی در جذب مخاطب بشدت تاثیرگذار است. خبری برای مخاطب مهم است که تازگی داشته باشد. بنابراین زمان در مرجعیت رسانه ای تاثیر فراوان دارد.

2- شیوه اقناع‌سازی: شیوه اقناع‌سازی خبری، یکی از مهم‌ترین عوامل مؤثر در مرجعیت یک رسانه است.

تزریق خبری به ‌هر شکل،

تحمیل خبر به جامعه،

تحلیل‌های سوگیرانه،

به‌کارگیری شیوه‌های غیر منطقی در تدوین گزارش‌های خبری

و در نهایت، تلاش در القای ایده به جای گفتمان‌سازی در مورد آن

از عوامل مهمی باشد که یک رسانه را از مرجعیت می‌اندازد و آن را به حاشیه می‌راند.

3- استقلال خبری: استقلال خبری، تنها استقلال مربوط به مالکیت و عدم وابستگی نیست که باید در این زمینه تامین شود،‌ اما استقلال خبری فراتر از آن بیانگر نوعی از عدم نیاز به وابستگی خبر به مثابه قدرت است.

استقلال خبری، باید قدرت خبری مستقل را داشته باشد. این قدرت باید از درون یک رسانه بجوشد.

عوامل مختلف درون سازمان رسانه‌ای باید به این امر توجه جدی داشته باشند که قدرت خبری از میان آنها به بیرون سرایت می‌کند و اگر این استقلال سازمانی، مدیریتی و فردی وجود نداشته باشد، استقلال خبری نیز وجود نخواهد داشت.

4- اعتمادسازی: اعتماد مردم به یک رسانه تنها با شفافیت، صداقت، عدم سوگیری و امثالهم تامین نمی‌شود. البته این موارد و موارد دیگر اهمیت زیادی دارند، اما مهم‌تر از آن، این است که یک رسانه باید درکنار و همراه و همگام مردم بتواند حرکت کند و در گفتمان آنها مشارکت کند و آنچه را درست و صحیح است، به آنها اعلام کند.

اعتمادسازی نیازمند یک فرآیند زمانی است. به هیچ وجه اعتمادسازی در مورد یک رسانه با حرکت های خلق الساعه ای ایجاد نمی‌شود.

اعتمادسازی، یک امر دو سویه است که می‌تواند رسانه را به یک ساختار اعتماد کننده، اعتماد دهنده و اعتماد سازنده تبدیل کند.

در این رابطه هم مردم باید به رسانه اعتماد کنند و هم رسانه باید به مردم اعتماد کند.

این اعتمادسازی دو سویه است که بخش مهمی از مرجعیت رسانه‌ای را تامین می‌کند.

دکتر حسن بشیر

استاد جامعه شناسی ارتباطات بین الملل

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

همچنین ببینید
بستن
دکمه بازگشت به بالا