به قول ریچارد هالووی (Richard Holloway) سادگی، وضوح و یکتایی: این ها صفاتی هستند که به زندگی ما قدرت، نشاط و شادی می بخشد و نشانه هایی هنر عالی هستند.
مینیمالیسم یا ساده‌گرایی یک مکتب هنری است که اساس آثار و بیان خود را بر پایه سادگی بیان و روش‌های ساده و خالی از پیچیدگی معمول فلسفی یا شبه فلسفی بنیان گذاشته است.
معادل فارسی این مکتب هنری، ساده‌گرایی، کمینه گرایی، هنر کمینه یا هنر موجز است.
از نام‌های دیگر این جنبش abc art و هنر تحت‌اللفظی (literalist art) می‌باشد.
این سبک در واقع به معنای سادگی در نقاشی، طراحی داخلی، مد و موسیقی در دنیای هنر شناخته می شود که به دیگر شاخه های هنر نیز راه یافت و حتی امروزه طراحی مینیمال در حوزه دیجیتال نیز نفوذ کرده است.
اصول طراحی مینیمال به صورت عینی (Visual) در طراحی وب نیز استفاده می شود.
به وضوح، هدف عمده مینیمالیسم ریشه در طرز تفکر و سبکی برای آرامش ذهن از شلوغی های دنیا اطراف می باشد.
در واقع، مینیمالیستی بودن به معنای تمرکز عمد به مسائل است که بیشتر از همه برای آنها ارزش قائل هستیم و این امر با حذف یا پرهیز کردن از هر آنچه که ما را از هدف های مان منحرف یا دور می کند امکان پذیر می باشد.
در واقع در یک توضیح کوتاه و ساده: مینیمالیسم استفاده عناصر (اموال) کمتر است.
مینیمالیسم در شکل‌های مختلفی از طراحی و هنر استفاده می‌شود.
مینیمالیست ها بر این باورند که با زدودن حضور فریبنده ترکیب بندی و کاربرد موارد ساده که به شکلی هندسی و بسیار ساده شده قرار گرفته باشند، می‌توان به کیفیت ناب رنگ، فرم، فضا و ماده دست یافت.
آثار هنرمندان مینیمالیست گاه کاملاً تصادفی پدید می‌آمد و گاه زاده شکل های هندسی ساده و مکرر بود.
ساده‌گرایی نمونه‌ای از ایجاز و سادگی را در خود دارد و بیانگر سخن رابرت براونینگ است: “Less is more” “کمتر غنی‌تر است”.
این جمله که خود شالوده مدرنیسم است، بیان می دارد که مینیمالیسم در مدرنیسم ریشه دارد.
هنر مینیمال اغلب به عنوان عکس العملی در برابر اکسپرسیونیسم انتزاعی تفسیر می شود که پلی به سمت پُست مدرن می زند.
هنر مینیمالیستی چندین ویژگی دارد، که به راحتی می‌توانید آن را شناسایی کنید.
یکی از رایج‌ترین موارد، تکرار یا ایجاد چندین تصویر از یک شکل، به ویژه اشکال هندسی ساده مانند خطوط و مربع‌ها.
بعضی از آثار به قدری ساده هستند، که با حداقل‌ترین خطوط و فرم‌های ممکن طراحی می‌شوند.
هنر مینیمالیستی بر عناصری مانند هندسه، رنگ و خط متمرکز است.
همچنین تنوع رنگی در مینیمالیسم محدود است.
کارهای اولیه با ترکیب رنگ‌های تک رنگ، محدود به یک رنگ و یا رنگ‌های مرتبط (سیاه، سفید و خاکستری) بود.
یکی دیگر از روش‌های شناسایی هنرهای مینیمالیستی جستجوی مرزهای دقیق لبه‌دار بین مناطق رنگی تصویر است.
وقتی با یک نقاش مینیمالیست صحبت می‌کنید، ایده‌های بزرگ، موضوعات پیچیده یا دستورکارهای عجیب غریب نمی‌بینید.
این نقاشی‌ها فقط مربوط به هندسه و رنگ هستند و چیزی غیر از این نیستند.
از نظر زیباشناسی هنر مینمالیسم، یک شکل چکیده و تصفیه شده از زیبایی را ارائه می‌دهد.
شاید این ویژگی به خاطر خصوصیاتی مانند: حقیقت (چون وانمود به چیز دیگری نمی‌کند و همه چیز تصویر موجود است)، نظم، سادگی و هماهنگی دانست.
پیوست:
🔸معرفی کتاب «مینیمالیسم در گرافیک محیطی»
کتاب «مینیمالیسم در گرافیک محیطی» نوشته سیروس لطیفیان سال 1399 در 132 صفحه و شمارگان 1000 نسخه و توسط انتشارات جوهر حیات منتشر گردید.
