جایگاه ارزش ها و نان و نیازهای مالی در زندگی کجاست؟
می دانم که این قیاس احتمالاً عجیب و غریب به نظر می رسد، اما آیا بین تربیت بچه و آموزش کارمند شباهت خاصی وجود دارد یا نه؟
صحبت راجع به اهمیت حیاتی این دو مورد است.
اگر می خواهیم فرزندانمان را درست تربیت کنیم، لازم است افکار روشنی در مورد اهداف اصلی در زندگی شرافت مندانه و نوع دوستانه، و چگونه عضو خوب خانواده و جامعه بودن، داشته باشیم.
هر کس در زندگی جهان بینی و دیدگاه متفاوتی دارد، و این طور نیست که قطعاً بر حق است و دیگران بر خطا.
نکته مهم، صرف نظر از دیدگاه مان، این است که در طرز فکرمان نسبت به مسائل اساسی هرگز تردید نکنیم.
اگر والدین به آنچه می گویند و انجام می دهند اعتقاد راسخی داشته باشند، و در طرز رفتارشان با فرزندان شان ثابت قدم باشند، این طرز برخورد قطعاً تاثیر مثبت خواهد داشت، و در بزرگ شدن بچه ها کمک بزرگی در هدایت آنان در مسیر درست خواهد بود.
مدیران رده بالا نیز اگر قصدشان اِعمال نفوذ قابل اعتماد در افراد زیر نظرشان است، به دیدگاه های مطمئن و منجسم راجع به جامعه، کسب و کار و زندگی نیاز دارند.
وقتی مدیران ارشد در تفکر و در عمل ثابت قدم باشند، زیردستان به آنان اعتماد می کنند و با اطمینان آنان را سرمشق قرار می دهند.
اما مدیریت شرکت به چیزی بیش از باور و نگرش های منسجم نیاز دارد و آن چیزی است که احساس رضایت می نامم.
هر شرکتی، هر چند کوچک، غیر از کسب سود باید اهداف روشنی داشته باشد، اهدافی که وجودش را در جامعه توجیه کند.
به نظر من، چنین اهدافی، مشغولیت ثانویه و رسالت زمینی است.
اگر مدیری احساس رسالت کند، می تواند به کارکنانش بگوید که شرکت درصدد تحقق چه کاری است؟ و فلسفه وجودی و آرمان های شرکت را توضیح دهد.
و اگر کارکنانش متوجه شوند که فقط برای نان خالی کار نمی کنند، انگیزه سختکوشی به قصد تحقق اهداف مشترک شان را پیدا می کنند.
در این روند، چیزهای زیادی یاد خواهند گرفت، چیزهایی بیش از زمانی که هدف شان فقط ارائه آمار است.
آنان به مردم شهروند و اهل کسب و کار تبدیل می شوند.
فرد طی سال ها کار با شرکت می تواند دانش و تجربه لازم را کسب کند، ولو این که مدیریت آن فاقد احساس رسالت مشترک با کارکنانش باشد.
اما دانش و تجربه به تنهایی به فرد کمک نمی کند تا شخصی خردمند، با بلوغ فکری و درک عمیق از خود شود.
آن چه وی نیاز دارد فلسفه ای است که به تفکرات او شکل دهد و راهنمای کردار او گردد.
مدیریت بالا می تواند با توضیح دادن فلسفه شرکت، در قالب اهداف سازمان، در رشد فردی کارکنان (و نقش نان و ارزش ها در زندگی آنان) سهیم شود.
منبع: ماتسوشیتا، کونوسوکه (1395)، اخلاق مدیریت روشن بین؛ فلسفه موفقیت مالی و پیروزی شخصی، (چاپ پنجم)، ترجمه محمود متحد، تهران: موسسه انتشارات کندوکاو، ص 34-33.
