بخش جامعه شناسی ادبیات در سال 1965 توسط Lars Furuland (1928-2009) تاسیس شد.
فورولند همراه با Bo Bennich-Björkman (1926-2010) و تعدادی دیگر از افراد، گروه جامعه شناسی ادبیات Uppsala را به یک دانشکده متمرکز بر پژوهش تبدیل کردند که شامل تحلیل آثار ادبی و مطالعات شرایط بیرونی ادبیات است.
آرزو و خواسته این دپارتمان، روشن کردن کل فرآیند ادبی شامل مسیر و شرایط اثر ادبی از نویسنده تا خواننده، از طریق ناشران، منتقدان، کتابفروشی ها، کتابخانه ها و مدارس بوده است.
بخش بزرگی از پژوهش نیز به اشکال فراموش شده و به حاشیه رانده شده ادبیات، از جمله ادبیات کارگری، ادبیات عامه پسند، ادبیات کودک و نوجوان، ادبیات مهاجر و ادبیات آماتور (غیرحرفه ای) اختصاص دارد.
از دیگر حوزه‌های جامعه‌شناسی ادبیات می‌توان به جنبش‌های مردمی مانند محیط‌های فرهنگی، هویت نویسنده و معیشت نویسنده، شکل‌گیری ذائقه و حوزه ادبی، انتشار آمار، تاریخ انتشار، تاریخ کتابخانه، کتابخوانی تاریخی و معاصر، ادبی اشاره کرد.
در اینجا نمونه ای از کارهای پژوهشی آورده شده است.
جنبه های اجتماعی – ادبی داستان های منثور Almqvist (نویسنده)
پژوهش حاضر به شرایط نویسنده سوئدی Carl Jonas Love Almqvist (1866-1793) به عنوان نویسنده و فعالیت او به عنوان راوی نثر در حدود سال 1840 می پردازد، دوره ای که به تدریج به یک نویسنده حرفه ای تبدیل شد.
یکی از اهداف اصلی این است که نشان دهیم بازار کتاب به طور کامل بر روایت های او از نظر شکل، محتوا و حجم تاثیر گذاشته است.
این مطالعه بر تکنیک روایی و جنبه‌های اجتماعی – ادبی متمرکز است و ایده‌های مربوط به محل اقامت Almqvist با گروه‌های مختلف مخاطب را با تحلیل استقلال اقتصادی رو به رشد او در بازار کتاب نشان می دهد.
در سرتاسر مطالعه، ترفندهای مختلف روایی او برای مجذوب کردن و متقاعد کردن گروه های مختلف خوانندگان مورد تحلیل قرار گرفته است.
فصل اول:
شرایط تبدیل شدن Almqvist به یک نویسنده حرفه ای را شرح می دهد؛ نارضایتی او از موقعیتش به عنوان معلم مدرسه، افزایش انتشار کتاب سوئدی، افزایش تجدید چاپ مجدد آن در طول دهه 1830، و موفقیت فزاینده او در میان مردم از سال 1839.
فصل دوم:
ابتدا به علاقه Almqvist به تئاتر در دهه 1830 می پردازد، که به دلیل کاربرد تکنیک های روایی او مهم بودند، و «فلسفه لذت» رادیکال او که در تفکر او نقش اساسی داشت.
سپس تمرکز بر پنج داستان کوتاه است که توسط خود او در سال 1838 منتشر شد؛ Araminta May، Urnan، Kapellet، Palatset و Skällnora kvarn.
Almqvist با تنوع هنری، نقد اجتماعی آزادیخواهانه خود را به اشکالی در می آورد که می تواند برای مخاطبان اصلی محافظه کار و آموزش دیده آکادمیک او جذاب باشد.
فصل سوم:
به ناشر N.W. در مجموعه Lundequist پرداخته است که در سالهای 1839–1840 منتشر شد، برای مردم روستایی که معمولاً خیلی کم مطالعه می‌کنند.
او برای این مجموعه داستان های Grimstahamns nybygge، Ladugårdsarrendet، Gustaf Vasa i Dalarne و Ryska minnet i Norrköping را نوشت.
ابتدا طرح کلی این سریال های داستانی مورد تجزیه و تحلیل قرار می گیرد، سپس ارتباط Almqvist با سریال ها، کمپین های تبلیغاتی، توزیع و استقبال از آن و عوامل اجتماعی – ادبی در پس از بین رفتن آن.
پس از آن، تحلیلی از تلاش او در داستان های the tour آمده است که برای آموزش و سرگرم کردن خوانندگان کشورش انجام داده است.
فصل چهارم:
به بررسی معاملات Almqvist با چهار ناشر، J.P. Lundström، L.J. Hierta، S.I. Laseron، و P.M. لیند در سالهای 1839-44 پرداخته شده است.
وابستگی اقتصادی او به بازار کتاب، در اینجا در تلاش‌های او برای افزایش تعداد انتشار مجدد با نوشتن کتاب‌های طولانی‌تر و در تمایلش به انطباق با مشخصات هر ناشر نشان داده می‌شود.
نیات او در دهه 1840 برای گسترش مخاطبانش از طریق رمان سه جلدی هیجان انگیز Gabriéle Mimanso (1841-1842) مورد مطالعه قرار گرفته، تلاشی که او برای تقلید از رمان اروپایی هیجان گرایی اجتماعی انجام داده است.
در بخش پایانی، برآوردی از درآمدهای او از کتاب‌هایش در سالهای 1839-1844 انجام شده است.
به نظر می رسد که فروش داستان های سریالی به تدریج کاهش یافته است، و این توضیح می دهد که چرا او پس از سال 1846 به حوزه پرسودتر کار روزنامه روی آورد.
منبع:
