بعضی ها به دنبال الگویابی از این ضربان هستند تا بهتر پیشبینی کنند.
بعضیها خودشان را با این ضربان هماهنگ میکنند تا شاید لذت زمان حال را دریابند.
بعضیها از این ضربان میترسند و تا ضربهی بعدی در اضطراب و دلهره به سر میبرند.
و بعضی دیگه آنقدر به این ضربان عادت کردهاند که نمیشنوند!
همه ما در سنین و زمانهای مختلف جزء این بعضیها هستیم.
الگویابی ما را خسته کرده، اما برای ما معنا ساخته است.
چه واکنشهای زیبایی برای بعضی اتفاقات داشتهایم که هنوز از خودمان میپرسیم چگونه ممکن است!؟
ترس از ضربانها ما را متوقف کرد، ولی اندیشیدیم که چرا؟
و عادت کردیم چون شرط بقای ما حکم میکرد که اگر این چنین نبود از دست میرفتیم.
