تله بی اعتنایی (phubbing trap)
بی اعتنایی یا همان فابینگ به رفتار و کنشی که (ناخودآگاه) یا (خودآگاه)، نسبت به دیگران، با نگاه کردن به تلفن همراه و چک کردن مطالب، کامنت ها و پیام های گوشی تلفن همراه که – باعث عدم برقراری ارتباط موثر و مثبت، بین افراد، در اجتماع و خانواده می گردد – گفته می شود.
پیامدهای فابینگ:
در واقع، این روند می تواند، روابط اجتماعی واقعی و حضوری و چهره به چهره همگی ما را به شدت، تحت تاثیر منفی قرار دهد و مختل نماید.
همچنین بیش از این، بر روابط اجتماعی، عاطفی و خانوادگی، تاثیر منفی و غیرقابل جبرانی وارد نماید که متاسفانه موجب گسسته شدن و تخریب روابط اجتماعی و عاطفی جامعه در حال گذار می گردد که این حالت سرانجام به نوعی منجر به احساس بی اعتنایی و طرد شدن خواهد شد.
و اما بین تله بی اعتنایی و بی – توجهی – مدنی آنتونی گیدنز تفاوت وجود دارد.
بی_توجهی_مدنی به رفتار و کنشی گفته می شود که شهروندان و عابرین پیاده هنگامی که از کنار یکدیگر گذر می کنند جهت حفظ حریم خصوصی همدیگر، خیره به همدیگر نگاه نمی کنند.
راهکارها برای گریز از تله فابینگ:
1- وعده های غذایی تان را بدون تلفن همراه، میل بفرمایید.
2- هنگام گفت و گو تلفن را از دسترس خود کاملاً دور کنید.
3- خود را به چالش بکشید. مثلاً در برخی مواقع، تلفن همراه خود را فراموش کنید (عمداً) و آن را با خود به محل کار نبرید.
4- رفتار خود را الگوی دیگران قرار دهید. یعنی شما در هنگام ارتباط حضوری با دیگران، به تلفن همراهتان بی توجهی کنید. حتی اگر تماسی داشتید، آن را جواب ندهید، حداقل در درازای حضور در جمع.
5- برای ترک این عادت، با خانواده، دوستان، بستگان و آشنایان صحبت کنید و آنان را از خطرات و تهدیدهای این پدیده، آگاه سازید.
فرجام سخن
باید همگی ما، به این نتیجه و استنتاج درونی و باور همگانی دست یازیم، که اگر چه، تلفن های همراه هوشمند، می توانند کارهای بسیار زیادی را برای نیل به یک زندگی آسان تر و راحت تر، انجام دهند.
اما خاطر مان باشد که خاطر ما و خاطر دیگران را به هم نریزند و زندگی ما دچار بی سازمانی اجتماعی نکنند.