انقلاب فناوری اطلاعات با قدرت بنیادین دیوارهای بی ارتباطی را در جوامع برچیده است. شهروندان را از عصر محدودیت و سانسور به عصر وفور اطلاعات وارد کرده است.
در جامعه اطلاعاتی، مقوله اخبار تنها در دستان نخبگان دست چین شده رسانه ها نیست و به همه شهروندان برای تولید و انتشار اخبار خوشامد گفته شده است.
با اجتماعی شدن اخبار، دیگر دروازه بانی در انحصار گروه محدودی نیست که بتوانند در پستوها و چهار دیواری های رسانه ها از ملات رخدادها و وقایع، با سانسور اطلاعات و کدگذاری ایدئولوژیک محصولی مطابق میل اصحاب قدرت بسازند.
اتاق خبر رسانه ها از ساختارهای تنگ و محدود به کل جغرافیای جامعه تسری یافته است. سوژه یابی اخبار متنوع و متکثر شده است و شهروندان قادر به انتخاب، پردازش و انتشار اخبار رخدادها و تجربیات زیسته خود شده اند.
در فرایند اجتماعی شدن اخبار، مُهر تاییدی بر حق دسترسی کاربران به رسانه زده شده و شهروندان به خودمختاری رسانه ای دست یافته اند. ولی تا دستیابی کاربران عام به مهارت روزنامه نگاری سال های طولانی زمان لازم است.
انقلاب فناوری اطلاعات «دیوار های بی ارتباطی» را فرو ریخته، ولی به جای آن «دیوارهای بی اعتمادی» را برافراشته است. شهروندان کنشگر و ارتباط گر شده اند، ولی میزان اعتماد به اخبار و اعتبار منابع کاهش یافته است.
هر چند تولید و انتشار اخبار، دموکراتیک شده است، ولی مهارت آموزی روزنامه نگاری به سرعت، اجتماعی نمی شود.
بدون آموزش دانش، اصول و مهارت های روزنامه نگاری، تولیدات رسانه های اجتماعی برای کسب اعتبار همچنان به رسانه های جریان اصلی وابسته می ماند و کاربران وارسی صحت و سقم پُست های رسانه های اجتماعی را در رسانه های جریان اصلی جستجو خواهند کرد.
در رسانه های اجتماعی کیفیت اخبار فدای کمیت آن شده است و دروازه بانی اخبار (gatekeeping) به سطح دیده بانی اخبار (gatewatching) تقلیل یافته است.
با کمرنگ شدن تولید، فعالیت هایی مانند باز انتشار اطلاعات، لینک زدن و اظهار نظر به مهم ترین جریان اطلاعاتی تبدیل شده و البته تولید اخبار فاخر و خلاقانه نیز به حاشیه رانده شده است.
دیگر در پس تولیدات خبری رسانه های اجتماعی از«فوت کوزه گری» نخبگان رسانه های جریان اصلی، خبری نیست و شهروندان در دریای اخبار غرق شده و انگار وارد عصر بی خبری جدیدی شده اند.
ازدیاد سانسور در عصر رسانه های اجتماعی از کاهش حجم اطلاع رسانی نیست و از قضا در پس افزونگی اطلاعات سرگرم کننده است.
گذر اخبار از راهروهای هزارتوی رسانه های جریان اصلی به سطح اتاق های شیشه ای کاربران افتاده است. فرایندی که فدا شدن صحت و دقت اخبار را در پی داشته و کاربران را در کوچه های متعدد و پر پیچ و خم اخبار رسانه های اجتماعی سرگردان و تشنه اخبار صحیح و دقیق کرده است.
انگار انقلاب فناوری اطلاعات شهروندان را از عصر تفریط خبری به عصر وفور اطلاعات و افراط خبری وارد کرده است. دراین بازار مکاره رسانه ای، از همه نوع متاعی یافت می شود.
محیط اخبار به شدت ناپایدار و متغیر شده است. موج اخبار جعلی و فیک بیداد می کند و مصون سازی کاربران در این طوفان خبری چندان سهل نیست.
