گزارشگری خلاق یعنی خلق بدیع صحنه ها و نماهای محیط رویداد و ایجاد جذابیت برای مخاطب.
«گزارشگری» اخبار به ابتکار، نوآوری و قوه تخیل گزارشگر وابسته است و خلاقیت گزارشگر باید در لابلای متن گزارش بچشم آید.
این در حالی است که «خبرنگاری» مبتنی بر گردآوری اطلاعات رویدادها و پدیده ها، پردازش، تنظیم و انتشار آنهاست.
از اینرو، خبرنگار باید فضایی ایجاد کند که رویدادها و پدیده ها بر اساس اطلاعات عینی آنان تهیه شوند و به تعبیری سلیقه خبرنگار محو شود.
فضاسازی در گزارش ها بر اساس عینیت ها و واقعیات انجام می شود.
تخیلی که در گزارش از آن سخن به میان می آید «تخیل مجاز» است، یعنی صحنه پردازی و ترسیم محیط در ذهن مخاطب بگنجد تا باورپذیر شود.
تخیل مجاز متفاوت از تخیل به سبک هری پاتری و پیمودن ره صد ساله در یک شب است.
مراد از تخیل مجاز در گزارشگری خلاق اخبار این است که گزارشگر بتواند محیط رویداد، شخصیت ها، اجزاء، اشیاء و کنش ها و تحرکات آنها را خلاقانه فضاسازی و نویسندگی کند.
به گونه ای که مخاطب با دیدن، شنیدن و خواندن گزارش، خود را در محیط رویداد احساس کند و به مانند یک شاهد عینی احساس واقعی پیدا کرده و گزارش باورپذیر شود.
یکی از شیوه های پرورش تخیل در نویسندگی و گزارشگری خلاق، خواندن رمان است.
بتازگی رمان «شوراب» اثر کیوان ارزاقی که به سبک رئالیسم اجتماعی نوشته شده است را خواندم که شما را در لذت خواندن این اثر جالب شریک می کنم.
