علمی تحلیلی

آینده شبکه های مجازی

محتمل است که در آینده، شبکه های مجازی با پیشرفت فناوری به گونه ای باشند که بتوانیم با استفاده از دستگاه مکان یاب از همۀ جزئیات محیط پیرامونمان آگاه شویم؛

به این صورت که با اسکن تصویر آن شخص یا مکان،

بتوانیم از طریق مطالبی که اشخاص در شبکه‏ های مجازی وارد کرده اند،

از آن ها اطلاعاتی به دست آوریم؛

برای نمونه، با اسکن تصویر شخصی که در خیابان مشاهده می شود، می توان نام او را پیدا کرد یا فهمید به چه چیزهایی علاقه دارد.

همچنین در آینده، شبکه های مجازی هوشمندتر خواهند شد؛

به گونه ای که پایگاه های اجتماعی اطلاعات کاربران را از میان وب خواهند کاوید.

در آینده، پایگاه اجتماعی علایق شما را بر اساس کارهایی که در پایگاه انجام داده اید خواهد شناخت؛

کارهایی همچون پایگاه هایی که مشاهده کرده اید،

مقالاتی که خوانده اید،

موسیقی هایی که گوش داده اید،

دوستانی که با آن ها چت کرده اید و علاقه مندی های آن‏ها.

چنین اطلاعاتی، کاربران را از تغییراتی که در اخبار رخ می دهد، آگاه می کند و از بمباران اصوات و اطلاعات ناخواسته مصون می‏دارد.

به این ترتیب، کاربر در پایگاهی کاملاً سفارشی رها خواهد بود و کاربران دیگر، کمترین ورود مستقیمی به قلمرو او نخواهند داشت (آذری و اميدوار، 1391).

شاید در آینده بتوان به فناوری هایی دست یافت که شبکه های مجازی بتوانند تعامل بیش تری با هم داشته باشند؛

به گونه ای که کاربر با عضویت در یک شبکه مجازی،

بتواند از خدمات شبکه‏ های مجازی دیگر نیز بهره مند شود،

البته این کار باید بر اساس توافق نامه صورت گیرد و شبکه‏ های مجازی شرایط و وضعیت خود را در آن ارائه دهند.

این کار، در حال حاضر نیز در حد محدود انجام می گیرد؛

دو شبکه مجازی  Status.net و Cliqset  برای اولین بار در تاریخ اینترنت، امکانی برای اعضای خود فراهم کردند که از طریق آن، کاربران می توانند با حساب کاربری خود

فقط در یکی از این شبکه ها با موجودیت کاملاً مستقل در وب،

که استفاده عمومی نیز دارد، ارتباط برقرار کنند؛

بدون نیاز به این که در هریک از این سرویس ها، حساب کاربری داشته باشند (بخشی و همکاران، 1392).

بر اساس آنچه گفته شد، شاید ناروا نباشد که بگوییم شبکه‏ های مجازی در آینده، پیوند وسیع‏ تری با اجتماعات حقیقی خواهند داشت؛ به گونه ای که نمی توان مرزی میان این دو در نظر گرفت.

وجود شبکه‏ های اجتماعی تخصصی در زمینه های فنی، پزشکی، ادبی و…  شاید در آینده به گونه ای پیشرفت کند که همۀ فعالیت این متخصصان در همین محیط صورت پذیرد و نیاز کمتری به تجمع های فیزیکی وجود داشته باشد.

اکنون ما وارد جامعۀ اطلاعاتی و تکنولوژیکی شده ایم و راهی برای خروج از آن وجود ندارد.

این بدان معنا نیست که افراد و جوامع همچنان باید روابط اجتماعی کمتر پیچیده را در سر بپرورانند، بلکه بدان مفهوم است که تأثیر علم و تکنولوژی به شیوه ای بازگشت ناپذیر، جهان های مشترك ما را تغییر داده است.

این روابط اجتماعی جدید را نمی توان به منزلۀ جبرگرایی تکنولوژیک رد کرد؛

چون آن ها تصورات، خیال پردازی ها آینده نگری های اجتماعی غالب را عرضه داشته اند

و بر این اساس، استوار بوده اند که علم به از میان رفتن تمایز میان واقعیت و تخیل کمک کرده است.

«فمینیسم سایبر» در پی پاسخگویی مثبت و انتقادی به این تغییرات برآمده است.

فمینیسم سایبر در پی جلب توجه ما به روش‏ هایی بوده است که به موجب آن ها، روایات فرهنگی درباره تکنولوژی اعمال مادی و تخیلات فرهنگی مردان و زنان را محدود ساخته اند.

در این قرائت، امر تکنولوژیک در تقابل با ارزش‏ های انسانی قرار ندارد، بلکه آن را باید درهم آمیخته و هم مصداق با امر انسانی تلقی کرد.

با توسعۀ شبکه های مجازی، فمینیست های سایبر فرصت شالوده شکنی درکی را پیدا کرده اند که مرد بودن را در کنار تکنولوژی و زن بودن را در کنار طبیعت قرار می دهد.

فمینیسم سایبر به دنبال تعریف مجدد رسانه های جدید از طریق اتخاذ استراتژیکی دوگانه برای ترویج دسترسی برابر زنان

و درعین حال، بازتعریف آن گروه از مفاهیم تکنولوژی است

که برای بازی، تخیل و امر زنانه فضای لازم را به وجود می آورند.

 دستور کار فمینیسم سایبر تلاش برای بازسازی فمینیسم به منظور درك نقشی است که تکنولوژی و شبکه های مجازی در صورت بندی هویت سلطه و البته توانمندسازی ایفا می کند (هیلبرمن [1]، 2009).

همچنین، لازم است به این دگرگونی ها، تحول عمده زمانه را بیافزاییم

که عبارت است از افول نقش سنت در تعریف هویت های جنسیتی و جنسی،

قابل رؤیت شدن فزاینده انواع گوناگون گرایش های جنسی،

فروپاشی خانواده هسته ای،

تأثیر فمینیسم،

شمار فزاینده زنانی که وارد بازار کار می شوند

و سایر عوامل که همگی درپی تغییر نقش زنان در جامعۀ اطلاعاتی معاصر بوده اند.

منابع

1- آذری، غلامرضا/ اميدوار، تابان.(1391). بررسی نقش شبكه های اجتماعی مجازی برسرمايه اجتماعی. فرهنگ ارتباطات، 2(6)، 181-209.

2- بخشی، بهاره/ نصيری، بهاره/ بختياری، آمنه/ طاهريان، مريم (1392). نقش و كاركرد شبكه های اجتماعی (مطالعه موردی شبكه اجتماعی كفه مام، شبكه ای برای مادران و كودكان). تحقیق نامه زنان، 4(2)، 37-59.

 3- Hilberman, J (2009). Young people are social networking in droves”,

[1] – Hilberman

یک دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا