گزارشگری تحقیقی؛ حلقه مفقوده روزنامه نگاری
گزارش های تحقیقی به مانند بمب صوتی در عرصه عمومی منفجر می شوند و آثار اجتماعی عمیق بجا می گذارند.
در روزنامه نگاری تحقیقی هدف اصلی توجه به موضوعات مهم جامعه و گزارش فساد ساختار یافته، پنهان کاری ها مقامات حکومتی، سوء استفاده ها، سوء مدیریت ها، بدرفتاری و انحرافات گوناگون و افشای جریان های ناصواب در ساختارهای رسمی است.
روزنامه نگاری تحقیقی نگهبان علائق عمومی و نظارت بر حسن اجرای امور شهروندی است.
گزارش تحقیقی درصدد کشف حقایق، کنار زدن غبارها با افشاکردن وقایع تاثیرگذار بوده و خواب را از چشمان اصحاب قدرت می رباید و به مانند زلزله سیاسی و اجتماعی جامعه را می لرزاند.
در این روزنامه نگاری هیجان و احساسات راهی ندارد.
اطلاعات مبتنی بر انتخاب منابع بسیار دقیق و وارسی اسناد معتبر با هدف کمک به پیشبرد حقوق شهروندی و بهبود کیفیت زندگی آنان است.
گزارشگری تحقیقی پرهزینه و زمان بر و مبتنی بر اخلاق حرفه ای رسانه ای دایر بر صحت، دقت و رعایت انصاف است.
پرهیز از سوگیری و دارا بودن دانش اجتماعی بالا و ذهن تحلیل گر از مختصات چنین روزنامه نگاری است.
گزارشگران تحقیقی افرادی جسور، شجاع، با پشتکار و قدرت ریسک پذیری بالا هستند.
مسائل مبتلابه و با اهمیت برای مردم را زیر ذره بین گذاشته و از تمام منابع اطلاعاتی مرتبط با موضوع به خوبی بهره می گیرند.
پنهان کاری حاکمان و اطلاع رسانی کلیشه ای رسانه های رسمی موجب می شود پاره ای از موضوعات بسیار با اهمیت جامعه به عنوان راز سر به مهر بمانند.
در این نوع روزنامه نگاری وقایع غیرمعمول، غیراخلاقی و غیرقانونی و یا خلاف قانون در کانون مرکزی توجه روزنامه نگاران قرار می گیرند.
در جوامع امروزی که وابستگی روزنامه نگاران به منابع قدرت و تجاری شدن روزنامه نگاری بیش از هر زمان دیگری نمایان شده است، گزارشگری تحقیقی رنگ باخته است.