چرا انسان پول را دوست دارد؟

چرا انسان پول را دوست دارد؟

انسان موجودی خارق العاده است که تعریف توانایی ها، توصیف استعدادها، بیان ظرفیت های وجودی و پتانسیل های درونی اش غیرممکن می نماید.

از اینرو، برجسته کردن یک صفت چون ناطق بودن، اجتماعی بودن … شیوه ای مرسوم در تعریف انسان به شمار می آید.

در این راستا، ویژگی سه وجهی «اراده – اختیار – انتخاب» نیز از جمله صفات برجسته انسان نامیده شده است که نه تنها وجه تمایز او از سایر جانداران را رقم می زند که برتری و تفوق وجودی انسان را به طبیعت نمایان می کند و او را شایسته خلیفه الهی در زمین نموده است.

بنابراین، انسان موجودی است که با اراده خویش زندگی را سر و سامان می بخشد و هر چه را بخواهد در اختیار می گیرد و قادر به انتخاب هر سوی و هر کاری است.

نیازی به بیان چگونگی و چرایی قوای سه گانه « اراده – اختیار – انتخاب» نیست و نگاهی به دور و برمان

از سلامت و تغذیه گرفته تا برج های آسمان خراش شهری،

از تکنولوژیکی های فضایی و کهکشانی تا وسایل حیرت انگیز ارتباطی … همه و همه دستاورد این قوای سه گانه را می نمایاند که عرش را به اراده خویش در اختیار آورده و میان مواهب به انتخابگری مشغول است.

بنابراین، کافی است که ردپای انسان را در کارهای سرزده از قوای سه گانه جستجو کنیم تا انسان و زندگی انسان را بشناسیم.

هر جا که موجودی با اراده خویش امور را به پیش برد

و آنچه را می پسندد، به انتخاب خود برمی گزیند

و گردش امور را در اختیار خود دارد

با انسان سروکار داریم که شایسته زندگی بر کره خاکی است.

همتراز مثلث وجودی انسان (اراده – اختیار – انتخاب)، مثلث دیگری را می توان در نظر آورد که زندگی انسان را تکمیل و کامل می کند.

سلامتی

ثروت

خوشبختی

سه موهبتی هستند که به زندگی انسان شایستگی می بخشند و عظمت حیات و درک زیبایی ها را برای انسان ممکن می نمایند.

در واقع، رضایت از زندگی، شادی و خوشحالی، لذت و بهره بردن از حیات، نتیجه برخورداری از این مواهب است.

سلامتی، ثروت و خوشبختی موجب شادی و شادمانی هستند و لذت بردن را می آفرینند و رضایت از زندگی را فراهم می کنند.

بنابراین، انسان همیشه خواهان سلامت، ثروت و خوشبختی است.

در این میان، ثروت و پول جایگاه خاصی دارد.

چرا که بسیاری از امور به دست ثروت و پول انجام شدنی هستند.

از نیازهای اولیه به غذا و پوشاک بگیریم تا نیاز به تحصیل و آموزش، تا تفریحات و سفرها که به یک کنار،

از اعتبار و منزلت، شان و احترام نیز به کنار دیگر،

خلاصی از نگرانی ها و هراس ها نیز به کناری

ثروت و پول به آرامش، آسایش و راحتی می انجامد که هر انسانی را طالب آن است.

اما، چرا پول و ثروت موجب آرامش و آسایش می شوند؟ حداقل به سه دلیل در جامعه شناسی می توان اشاره کرد:

1- ثروت و ثروتمندی به حاکمیت کالاها بر فرد پایان می دهند. فرد محتاج، اسیر و برده کالاهایی است که به آن نیاز دارد. اما، فرد ثروتمند بالعکس بر کالاها فرمان می راند. بنابراین، ثروت موجب تبلور اراده انسان است که با حاکمیت فرد بر کالاها عیان می شود.

2- ثروت و ثروتمندی به سلطه شرایط (نگرانی، ترس، فرمانبری …)، پایان می دهند و انسان ثروتمند، حکمران و فرمانروای شرایط است. از اینرو، خفت و خواری، پذیرش و تابعیت … از بین می رود و اختیار انسان برای گزینش و انتخاب شرایط ظهور می یابد.

3- ثروت و ثروتمندی به نابرابری ها (هوش، تخصص …)، پایان می دهد و فاصله ها (دینی، فکری، قومی …)، را از بین می برد. لذا، ثروت و ثروتمندی انتخابگری انسان را تحقق می بخشد و گزینه های متعدد را در اختیار فرد می گذارد.

درواقع، پول و ثروت، نمود و ظهور «اراده – اختیار – انتخاب» انسان هستند.

برای همین است که هر انسانی با وجود آموزه های ضد و نقیض در باره پول و ثروت در فرایند اجتماعی شدن، در وجود خویش به سوی فراوانی، ثروت و ثروتمندی کشیده می شود و خواهان پول است.

ثروت به نوعی عینیت «اراده – اختیار – انتخاب» انسان است.

برای همین است که کشورهای جهان اول، افراد را به ثروت اندوزی و ثروت آفرینی تشویق می کنند.

زیرا که رهایی از کمبودها، خلاصی از نگرانی ها، آزادی از زبونی و خفت، با ثروت سازی مهیا می شود و افراد با فرمان راندن بر امور زندگی خویش، قادر به سرنوشت سازی و تاثیرگذاری هستند.

اما، در کشورهای در حال توسعه با وجودی که هر روز به تعداد انقلابیون و افراد طالب تغییر شرایط افزوده می شود، ولی افراد همچنان زیر سلطه نیازها و حاکمیت شرایط روزگار می گذارند. زیرا که فاقد ثروت سازی و ثروت آفرینی هستند که ابزار رهایی و آزادگی است.